Treće
dijete oca hercega Stjepana Vukčić Kosača poslan je kao dječak u
Istanbul sa darovima svoga oca i kao taoc obećanja hercega da će
zadržati mir sa sultanom.
Odmah je izabran za Dvorsku kraljevsku školu, gdje se školovao zajedno sa sultanovim sinovima.
Zanimljivo je da je tokom svog višegodisnjeg školovanja u Istanbulu,
ostao krstjanin /pataren Bosanske Crkve dok nije dobrovoljno prihvatio
islam.
Sa samo 18 godina imenovan je na prvu visoku funkciju i četiri godine kasnije postao je beglerbegom Anadolije. Sultan Bajezid II mu je dao svoju kćer za ženu sa kojom je imao dva sina, Alija i Mustafa i kcer Huma Sultanija koja se spominje 1551 kao nositelj nekih Ahmed-pasinih nekretnina u Dubrovniku.
Bio je i zarobljen tokom rata u Egiptu, ali primljen je kraljevski na dvoru u Kairu i ponudjen visoku poziciju ako ostane služiti egipatskog vladara. On je uspio diplomatski odbiti sve ove atraktivne ponude i, nakon jedne godine, vratio se u Istanbul.
Dva puta je bio Veliki Vezir, niz godina, sto je bilo rijetkost, i za razliku od mnogih Velikih Vezira za vrijeme sultana Sulejmana Velicanstvenog, Ahmed Paša Hercegovic nije bio pogubljen, vec je umro prirodnom smrcu 1519.
Tokom svoje cijele karijere bio prijatelj i zaštitnik Dubrovačke Republike i njihovih političkih i ekonomskih interesa svugdje. Slično kao i većina velikih vezira, sagradio je nekoliko vjerskih i obrazovnih ustanova u Istanbulu i okolici, kao i u domovini, koja je, uz odobrenje sultana, preimenovana u Hercegovina u čast njegovog familijarnog i političkog nasljeđa. Njegovi posjedi, koji su se sastojali od nekoliko kuća i vinograda u Dubrovniku kao i zemljište na Konavlama, Stonu i Gružu, postali su predmet pljackanja i koristeni od strane dubrovačke vlasti nakon njegove smrti, jer su nasljednici uzgubili spor.
Njegov sestric i prijestolonasljednik Bosanske krune Sigismund Kotromanic (sin kraljice Katarine i kralja Stjepana Tomaša) je kao mladic odveden u Istanbul, gdje dobiva funkciju sandjak -bega u Karasi kao Ishak-beg Kraloglu (u prijevodu Kraljevic, vidi Kral-oglu), sto je takodje bila rijetkost da se kao nasljednik Bosanske Krune ostavi u zivotu.
Sa samo 18 godina imenovan je na prvu visoku funkciju i četiri godine kasnije postao je beglerbegom Anadolije. Sultan Bajezid II mu je dao svoju kćer za ženu sa kojom je imao dva sina, Alija i Mustafa i kcer Huma Sultanija koja se spominje 1551 kao nositelj nekih Ahmed-pasinih nekretnina u Dubrovniku.
Bio je i zarobljen tokom rata u Egiptu, ali primljen je kraljevski na dvoru u Kairu i ponudjen visoku poziciju ako ostane služiti egipatskog vladara. On je uspio diplomatski odbiti sve ove atraktivne ponude i, nakon jedne godine, vratio se u Istanbul.
Dva puta je bio Veliki Vezir, niz godina, sto je bilo rijetkost, i za razliku od mnogih Velikih Vezira za vrijeme sultana Sulejmana Velicanstvenog, Ahmed Paša Hercegovic nije bio pogubljen, vec je umro prirodnom smrcu 1519.
Tokom svoje cijele karijere bio prijatelj i zaštitnik Dubrovačke Republike i njihovih političkih i ekonomskih interesa svugdje. Slično kao i većina velikih vezira, sagradio je nekoliko vjerskih i obrazovnih ustanova u Istanbulu i okolici, kao i u domovini, koja je, uz odobrenje sultana, preimenovana u Hercegovina u čast njegovog familijarnog i političkog nasljeđa. Njegovi posjedi, koji su se sastojali od nekoliko kuća i vinograda u Dubrovniku kao i zemljište na Konavlama, Stonu i Gružu, postali su predmet pljackanja i koristeni od strane dubrovačke vlasti nakon njegove smrti, jer su nasljednici uzgubili spor.
Njegov sestric i prijestolonasljednik Bosanske krune Sigismund Kotromanic (sin kraljice Katarine i kralja Stjepana Tomaša) je kao mladic odveden u Istanbul, gdje dobiva funkciju sandjak -bega u Karasi kao Ishak-beg Kraloglu (u prijevodu Kraljevic, vidi Kral-oglu), sto je takodje bila rijetkost da se kao nasljednik Bosanske Krune ostavi u zivotu.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen